Dichtheidscalculator

Dichtheid verwijst naar de dichtheid van een object of substantie. Je kunt de dichtheid voor een object of stof berekenen met behulp van deze vergelijking: dichtheid per vierkante meter = massa in kilogram gedeeld door het volume in vierkante meters. Ook bekend als dichtheid, is het de massa verdeeld over een volume. Met andere woorden, dichtheid is het aantal kilogram dat 1 meter van de stof weegt. Een stof die per vierkante meter meer weegt, wordt als dicht beschouwd.

Dichtheid verwijst naar het feit dat twee kubussen van gelijke grootte, gemaakt van verschillende materialen, gewoonlijk verschillend wegen. Een enorme kubus van piepschuim kan hetzelfde gewicht wegen als een kleine van het lood.

Enkele voorbeelden van dichte materialen zijn ijzer, lood en platina. Dichte materialen zijn te vinden in vele soorten metalen en gesteente. Het komt vaker voor dat dichte materialen zwaar of hard aanvoelen. Als materiaal erg groot is, kan het zwaar aanvoelen, ook al is het schaars (dun is het tegenovergestelde van dicht). Piepschuim of glas, evenals zachthout zoals bamboe en lichte metalen zoals aluminium, zijn allemaal voorbeelden van schaarse materialen.

Vloeistoffen zijn over het algemeen dichter dan gassen, terwijl vloeistoffen over het algemeen minder dicht zijn. Dit komt omdat vaste stoffen dicht opeengepakte deeltjes bevatten en vloeistoffen materialen hebben waardoor deeltjes om elkaar heen kunnen glijden, terwijl gassen vrij zijn van deeltjes.

Het grootste deel van de massa in gewone atomen bestaat uit nucleonen (protonen en nucleonen). Dit betekent dat de dichtheid van normale materie wordt beïnvloed door hoe dicht we ze kunnen oppakken en ook afhangt van hun interne atomaire structuur. Het metaal osmium is het dichtste materiaal op aarde. Het is echter veel minder dicht dan de dichtheid van exotische astronomische objecten, zoals neutronensterren en witte dwergen.

Lijst met de dichtste materialen:

Opgemerkt moet worden dat plutonium, een vervaardigd isotoop, wordt gemaakt van uranium en kernreacties. Wetenschappers hebben echter sporen van natuurlijk voorkomend plutonium ontdekt.

Hassium, als we gefabriceerde elementen meetellen, is het dichtst. Hassium is een chemisch element met het symbool Hs en het atoomnummer 108. Het is radioactief en een synthetisch element dat voor het eerst werd gesynthetiseerd in Hasse, Duitsland. De langst bekende stabiele isotoop, 269Hs, heeft een halfwaardetijd van ongeveer 9,7 seconden. De dichtheid wordt geschat op 40,7 x10^3kg/m^3. De dichtheid van Hassium is te wijten aan het hoge atoomgewicht en de aanzienlijke afname van de ionische stralen van elementen in de lanthanidereeks. Dit staat bekend als actinidecontractie en lanthanidecontractie.

Meitnerium, element 109, genoemd naar de natuurkundige Lise Meitner, volgt Hassium in termen van dichtheid. Het heeft een geschatte dichtheid van 37,4 x10^3 kg/m^3.

Het is voldoende om te weten dat de waterdichtheid 1.000 kg/m^3 is. Zoals bij alle materialen, verandert de dichtheid van water met de temperatuur. Water is een uitzondering, hoewel het geen grote is. De algemene regel is dat de dichtheid van water afneemt naarmate de temperatuur stijgt. Water gedraagt zich echter anders in het bereik tussen 0 en 4 graden Celsius.

Wanneer water op kamertemperatuur wordt gebracht, wordt het dicht. Bij 4 graden Celsius bereikt water zijn hoogste dichtheid. Waarom is dit belangrijk? Het maakt het moeilijk voor meren in de winter om volledig te bevriezen. Omdat het water van 4°C het warmst is, zakt het naar de bodem. Het water van 4 graden Celsius is het koudst en blijft op het oppervlak van het meer en verandert in ijs. Dit fenomeen, gecombineerd met een lage thermische geleidbaarheid van ijs, helpt de bodem van het meer bevroren te houden, zodat vissen kunnen overleven. Dit is hetzelfde principe waarvan wetenschappers denken dat het het leven op aarde heeft geholpen. Het leven zou geen kans hebben gehad als het water van de bodem bevroren zou zijn.

Andere factoren kunnen de waterdichtheid beïnvloeden. Het hangt ervan af of het kraanwater, zoetwater of zoutwater is. Elk opgelost deeltje in water kan de dichtheid beïnvloeden.

De dichtheid van een stof is de hoeveelheid materiaal die het heeft per volume-eenheid. Als het materiaal hetzelfde volume inneemt, zal een materiaal met een hogere dichtheid zwaarder zijn dan een ander materiaal met een lagere dichtheid.

Dichtheid kan worden omschreven als de massa gedeeld door het volume. d = m / v, In vergelijkingsvorm is d dichtheid, terwijl m massa is en v de hoeveelheid van een object. De standaardeenheid is kg/m^3.

Saturnus heeft de laagste dichtheid van alle acht planeten in ons zonnestelsel. Dit is 687 kg/m^3. Dit is minder dan de waterdichtheid bij 1.000 kg/m^3. Dit is een stuk minder dan de sterke>dichtheid van water/sterk> bij 1.000 kg/m^3.

Osmium heeft een dichtheid van 22.590 kg/m^3. Het is het dichtste element in het periodiek systeem. Het wordt gebruikt bij het maken van vulpenpunten, elektrische contacten en andere slijtvaste toepassingen.