Kalkulator Gęstości

Gęstość odnosi się do gęstości obiektu lub substancji. Możesz obliczyć gęstość obiektu lub substancji za pomocą tego równania: gęstość na metr sześcienny = masa w kilogramach podzielona przez objętość w metrach sześciennych. Znana również jako gęstość, jest to masa rozłożona na objętość. Innymi słowy, gęstość to liczba kilogramów, jaką waży 1 metr substancji. Substancja, która waży więcej na metr sześcienny, jest uważana za gęstą.

Gęstość odnosi się do faktu, że dwie kostki o tej samej wielkości, wykonane z różnych materiałów, zwykle ważą inaczej. Ogromna kostka styropianu może ważyć tyle samo, co maleńki ołów.

Niektóre przykłady gęstych materiałów obejmują żelazo, ołów i platynę. Materiały gęste można znaleźć w wielu rodzajach metali i skał. Częściej gęste materiały wydają się ciężkie lub twarde. Jeśli materiał jest bardzo duży, może wydawać się ciężki, nawet jeśli jest rzadki (rzadki jest przeciwieństwem gęstego). Styropian lub szkło, a także miękkie drewno, takie jak bambus i lekkie metale, takie jak aluminium, to przykłady rzadkich materiałów.

Ciecze są na ogół gęstsze niż gazy, podczas gdy ciecze są na ogół mniej gęste. Dzieje się tak, ponieważ ciała stałe zawierają ciasno upakowane cząstki, a ciecze mają materiały, które pozwalają cząsteczkom ślizgać się wokół siebie, podczas gdy gazy są wolne od cząstek.

Większość masy zwykłych atomów składa się z nukleonów (protonów i nukleonów ). Oznacza to, że gęstość normalnej materii będzie zależeć od tego, jak ciasno możemy je upakować, a także od ich wewnętrznej struktury atomowej. Metalowy osm jest najgęstszym materiałem na ziemi. Jest jednak znacznie mniej gęsty niż gęstość egzotycznych obiektów astronomicznych, takich jak gwiazdy neutronowe i białe karły.

Lista najgęstszych materiałów:

Należy zauważyć, że pluton, wytworzony izotop, powstaje w wyniku reakcji jądrowych i uranu. Jednak naukowcy wykryli śladowe ilości naturalnie występującego plutonu.

Hass, jeśli uwzględnimy wyprodukowane elementy, jest najgęstszy. Hass to pierwiastek chemiczny o symbolu Hs i liczbie atomowej 108. Jest to pierwiastek radioaktywny i syntetyczny, który po raz pierwszy zsyntetyzowano w Hasse w Niemczech. Najdłuższy znany stabilny izotop, 269Hs, ma okres półtrwania około 9,7 sekundy. Jego gęstość szacuje się na 40,7 x10^3kg/m^3. Gęstość hasu wynika z jego dużej masy atomowej i znacznego zmniejszenia promieni jonowych pierwiastków w szeregu lantanowców. Jest to znane jako skurcz aktynowców i skurcz lantanowców.

Meitnerium, pierwiastek 109, nazwany na cześć fizyka Lise Meitner, podąża za Hassem pod względem gęstości. Jego szacunkowa gęstość wynosi 37,4 x10^3 kg/m^3.

Wystarczy wiedzieć, że gęstość wody wynosi 1000kg/m^3. Jak w przypadku wszystkich materiałów, gęstość wody zmienia się wraz z temperaturą. Woda to wyjątek, choć nie jest to duży. Ogólna zasada jest taka, że gęstość wody maleje wraz ze wzrostem temperatury. Woda zachowuje się jednak inaczej w zakresie od 0 do 4 stopni Celsjusza.

Gdy woda zostanie doprowadzona do temperatury pokojowej, staje się gęsta. W temperaturze 4 stopni Celsjusza woda osiąga największą gęstość. Dlaczego to jest ważne? Utrudnia to całkowite zamarznięcie jezior zimą. Ponieważ woda o temperaturze 4°C jest najcieplejsza, opada na dno. Woda o temperaturze 4 stopni Celsjusza jest najzimniejsza i pozostaje na tafli jeziora, zamieniając się w lód. Zjawisko to w połączeniu z niską przewodnością cieplną lodu pomaga utrzymać dno jeziora w stanie zamrożonym, dzięki czemu ryby mogą przetrwać. Jest to ta sama zasada, która według naukowców pomogła w powstaniu życia na Ziemi. Życie nie miałoby szansy, gdyby woda zamarzła na dnie.

Inne czynniki mogą wpływać na gęstość wody. Zależy to od tego, czy jest to woda z kranu, słodka czy słona. Każda rozpuszczona w wodzie cząsteczka może wpływać na jej gęstość.

Gęstość substancji to ilość materiału, jaką ma na jednostkę objętości. Jeśli materiał zajmuje tę samą objętość, materiał o większej gęstości będzie cięższy niż inny materiał o mniejszej gęstości.

Gęstość można opisać jako masę podzieloną przez objętość. d = m / v, W postaci równania d to gęstość, podczas gdy m to masa, a v to ilość obiektu. Standardowa jednostka to kg/m^3.

Saturn ma najniższą gęstość spośród wszystkich ośmiu planet naszego Układu Słonecznego. To jest 687kg/m^3. To mniej niż gęstość wody przy 1000 kg/m^3. To dużo mniej niż mocna>gęstość wody/mocna> przy 1000 kg/m^3.

Osm ma gęstość 22 590 kg/m^3. Jest to najgęstszy pierwiastek w układzie okresowym. Wykorzystywany jest do produkcji stalówek do piór wiecznych, styków elektrycznych i innych zastosowań o wysokim zużyciu.