Leasecalculator

Een lease kan worden gedefinieerd als een contract tussen twee personen - de verhuurder en de huurder - waarbij eerstgenoemde betaalt voor het gebruik van een bepaald item of actief.

Een huurder betekent degene die het goed gebruikt of, meer formeel, degene die het recht op het actief krijgt in ruil voor regelmatige betalingen.

De huurder is wettelijk eigenaar van de goederen. Meestal komt de huurder met de verhuurder overeen om bepaalde aanvullende regels te volgen met betrekking tot het gebruik en onderhoud van het gehuurde. Het kan bijvoorbeeld zijn dat in een autoleaseovereenkomst staat dat de huurder de auto alleen voor eigen gebruik mag gebruiken.

De meeste persoonlijke eigendommen en onroerend goed kunnen worden verhuurd. Gemeenschappelijke activa die kunnen worden geleasd, zijn onder meer:

In een leaseovereenkomst mag de verhuurder een actief gebruiken in ruil voor regelmatige betaling (de "leasetarieven" voor het leasen van een auto of "huur" voor het leasen van een appartement). Het contract bepaalt het te betalen bedrag en is meestal gelijk aan het verschil tussen de beginwaarde en de restwaarde van de gehuurde goederen. Aanvullende voorwaarden moeten door de huurder worden gevolgd om ervoor te zorgen dat een actief goed wordt gebruikt. In een contract kan staan dat u de leaseauto alleen zakelijk mag gebruiken en dat u geen huisdieren in het appartement mag houden. U moet ook denken aan aanbetalingen, aanbetalingen en eventuele extra kosten die door uw verhuurder kunnen worden opgelegd.

Een huurovereenkomst heeft meestal een vaste looptijd en de huurder is verplicht het onroerend goed terug te geven. Soms heeft de huurder de mogelijkheid om het actief te kopen van het restant (een deel van wat een gloednieuw item zou kosten). Dit is een populaire optie voor zakelijke apparatuur en auto's.

Een van de belangrijkste termen die in een leaseovereenkomst worden gebruikt (soms "restwaarde" genoemd) is het residu. Hoewel het heel gemakkelijk te begrijpen is, wordt het vaak verkeerd begrepen en gemiste kansen voor huurders.

In eenvoudige bewoordingen is de restwaarde gewoon de waarde die een actief aan het einde zal hebben. De restwaarde is eenvoudigweg een schatting van de verkoopprijs van het geleasde actief na afloop van de leaseperiode. Formeel is de restwaarde gelijk aan de beginwaarde minus afschrijvingen.

Dit bedrag staat in de leasingovereenkomst en heeft een onmiddellijke impact op de leasingkosten (zie paragraaf voorbeeld - leasingberekening). De regel is dat de restwaarde afneemt naarmate de leaseperiode langer wordt. De uitzondering op deze regel is onroerend goed. Onroerend goed kan soms een hogere restwaarde hebben na de huurperiode als gevolg van algemene prijsstijgingen van onroerend goed.

Formeel verwijst een huurovereenkomst naar een juridische overeenkomst tussen twee partijen, volgens het contractenrecht van het relevante rechtsgebied (dwz land of staat). Er is geen universele huurovereenkomst. Het is echter mogelijk om binnen elke huurovereenkomst enkele gemeenschappelijke elementen te benadrukken.

Sommige soorten leasecontracten kunnen ook clausules bevatten die de nationale of staatswet vereist.

Huur en lease zijn in principe hetzelfde. U betaalt een vast bedrag om het actief te kunnen gebruiken. Maar er is één verschil: een huurovereenkomst is strenger dan een huurovereenkomst. Laten we een eenvoudig voorbeeld bekijken. Bij het huren van een appartement kunt u op elk moment verhuizen of de huur eerder betalen dan is afgesproken met uw verhuurder. U kunt de verhuurder ook verzoeken de voorwaarden van uw overeenkomst te wijzigen. Dit kan niet op grond van een huurovereenkomst.

Hoe vaak u het appartement ook gebruikt, als u het voor drie jaar huurt, moet u de maandelijkse huur betalen. Zodra het huurcontract door beide partijen is ondertekend, kunnen ze het niet meer wijzigen of boetes oplopen. Het is daarom onwaarschijnlijk dat een appartement door een verhuurder aan een particulier wordt verhuurd.

Het verschil tussen het kopen van een actief en het leasen zit in de eigendomstitel. Het leasen van een actief betekent dat de eigenaar de eigendom van het actief behoudt. Na de leaseperiode heeft u geen rechten meer. Velen van ons hebben echter niet genoeg geld om auto's te kopen. We zullen vaak een lening moeten krijgen.

Vraag je je af welke optie je moet kiezen? Laten we eens kijken naar enkele van de meest opvallende verschillen.

Bent u bekend met de term 'ecoleasing'? Het is de moeite waard om te begrijpen wat het betekent, aangezien de populariteit de afgelopen jaren is gegroeid. Ecoleasing, in zijn eenvoudigste vorm, is een lease waarbij een specifiek goed voor een bepaalde periode kan worden gehuurd. Daarna gaat het terug naar de verhuurder (meestal de maker) die het materiaal recyclet.

Een voorbeeld van ecoleasing is het leasen van een televisietoestel. De tv-fabrikant tekent een contract voor de consument. Het contract geeft de consument het recht om de tv maximaal 15.000 uur te gebruiken. 15.000 uur. Na deze periode geeft hij het terug aan het bedrijf. Het bedrijf recyclet de tv vervolgens.

Ecoleasing verschilt op de volgende punten van traditionele lease:

Ecoleasing heeft één groot voordeel: het is milieuvriendelijker dan andere methoden. Hierdoor gaat er minder materiaal verloren en kan het hergebruikt worden. Een voordeel van ecoleasing is dat de fabrikant nieuwe toestellen tegen een lagere prijs kan maken, waardoor ze beter betaalbaar zijn voor de klant.