ماشین حساب اجاره

اجاره را می توان به عنوان قراردادی بین دو شخص - موجر و مستاجر - تعریف کرد که در آن شخص اول برای استفاده از یک کالا یا دارایی خاص هزینه می پردازد.

مستاجر به معنای کسی است که از کالا استفاده می کند یا رسمی تر، کسی است که در ازای پرداخت های منظم، حق دارایی را دریافت می کند.

مستاجر قانوناً مالک کالا است. معمولاً مستاجر با موجر موافقت می کند که از قوانین اضافی خاصی در مورد استفاده و نگهداری از ملک مورد اجاره پیروی کند. ممکن است مثلاً در قرارداد اجاره خودرو قید شده باشد که مستاجر نمی تواند از خودرو جز برای استفاده شخصی استفاده کند.

اکثر اموال شخصی و املاک را می توان اجاره داد. دارایی های مشترک قابل اجاره عبارتند از:

در قرارداد اجاره، موجر مجاز است در ازای پرداخت منظم ("نرخ اجاره" برای اجاره خودرو یا "اجاره" برای اجاره آپارتمان) از دارایی استفاده کند. قرارداد مبلغ پرداختی را مشخص می کند و معمولاً معادل تفاوت بین ارزش اولیه و ارزش باقیمانده کالای اجاره شده است. برای اطمینان از استفاده صحیح از دارایی، مستاجر باید شرایط اضافی را رعایت کند. یک قرارداد ممکن است تصریح کند که شما می توانید از وسیله نقلیه اجاره ای فقط برای اهداف تجاری استفاده کنید و نمی توانید حیوانات خانگی را در آپارتمان نگهداری کنید. همچنین باید در مورد پیش پرداخت ها، سپرده ها و همچنین هرگونه هزینه اضافی که ممکن است توسط موجر شما تحمیل شود فکر کنید.

اجاره معمولا مدت معینی دارد و مستاجر موظف است ملک را مسترد کند. گاهی اوقات، مستاجر این اختیار را دارد که دارایی را از باقیمانده آن بخرد (بخشی از هزینه یک کالای جدید). این یک گزینه محبوب برای تجهیزات تجاری و اتومبیل است.

یکی از اصطلاحات کلیدی مورد استفاده در قرارداد اجاره (که گاهی اوقات به عنوان "ارزش نجات" نامیده می شود) باقیمانده است. اگرچه درک آن بسیار آسان است، اما اغلب برای مستأجران به اشتباه درک می شود و فرصت ها از دست می رود.

به عبارت ساده، ارزش باقیمانده به سادگی ارزشی است که یک دارایی در پایان خواهد داشت. ارزش باقیمانده صرفاً تخمینی از قیمت فروش دارایی مورد اجاره پس از پایان دوره اجاره است. به طور رسمی، ارزش باقیمانده برابر است با مقدار اولیه منهای استهلاک.

این مبلغ در قرارداد لیزینگ است و تأثیر فوری بر هزینه های لیزینگ دارد (به بخش مثال - محاسبه لیزینگ مراجعه کنید). قانون این است که هر چه مدت اجاره طولانی تر باشد، ارزش باقیمانده کاهش می یابد. استثناء این قاعده املاک و مستغلات است. املاک املاک و مستغلات گاهی اوقات ممکن است پس از دوره اجاره به دلیل افزایش عمومی قیمت ملک، ارزش باقی مانده بالاتری داشته باشند.

به طور رسمی، اجاره به توافق حقوقی بین دو طرف، مطابق قانون قراردادهای حوزه قضایی مربوطه (یعنی کشور یا ایالت) اشاره دارد. هیچ قرارداد اجاره جهانی وجود ندارد. با این حال، می توان برخی از عناصر مشترک را در هر قرارداد اجاره برجسته کرد.

برخی از انواع قراردادهای اجاره نیز ممکن است دارای بندهایی باشند که قانون کشور یا ایالت اقتضا می کند.

اجاره و اجاره اساساً دقیقاً یکسان هستند. شما مبلغ مشخصی را پرداخت می کنید تا بتوانید از دارایی استفاده کنید. اما یک تفاوت وجود دارد: قرارداد اجاره سخت‌تر از قرارداد اجاره است. بیایید یک مثال ساده را بررسی کنیم. هنگام اجاره یک آپارتمان، می توانید در هر زمانی از خانه خارج شوید یا زودتر از زمانی که با صاحبخانه خود توافق کرده اید، اجاره را پرداخت کنید. همچنین می توانید از صاحبخانه درخواست کنید که شرایط قرارداد شما را اصلاح کند. تحت قرارداد اجاره نمی توانید این کار را انجام دهید.

مهم نیست که چند بار از آپارتمان استفاده می کنید، اگر آن را به مدت سه سال اجاره کنید، باید هزینه اجاره ماهانه را بپردازید. پس از امضای قرارداد اجاره توسط هر دو طرف، آنها نمی توانند آن را تغییر دهند و یا جریمه خواهند شد. بنابراین بعید است که یک آپارتمان توسط صاحبخانه به فردی اجاره داده شود.

تفاوت بین خرید دارایی و اجاره آن در عنوان مالکیت است. اجاره یک دارایی به این معنی است که مالک مالکیت دارایی را حفظ می کند. شما هیچ حقی بیش از مدت اجاره ندارید. با این حال، بسیاری از ما پول نقد کافی برای خرید خودرو نداریم. ما اغلب به [دریافت وام] نیاز داریم (https://www.omnicalculator.com/finance/credit-card-payoff).

آیا نمی دانید کدام گزینه را انتخاب کنید؟ بیایید نگاهی به برخی از برجسته ترین تفاوت ها بیندازیم.

آیا با اصطلاح "ecoleasing" آشنایی دارید؟ ارزش درک معنای آن را دارد زیرا محبوبیت آن در سال های اخیر افزایش یافته است. Ecoleasing در ساده‌ترین شکل آن، اجاره‌ای است که اجازه می‌دهد یک کالای خاص برای مدتی اجاره شود. سپس به اجاره دهنده (معمولا سازنده) که مواد را بازیافت می کند، بازگردانده می شود.

یکی از نمونه های اکولاسینگ اجاره تلویزیون است. سازنده تلویزیون برای مصرف کننده قرارداد امضا خواهد کرد. این قرارداد به مصرف کننده حق استفاده از تلویزیون تا 15000 ساعت را می دهد. 15000 ساعت پس از این مدت آن را به شرکت برمی گرداند. سپس این شرکت تلویزیون را بازیافت می کند.

Ecoleasing به روش های زیر با اجاره سنتی متفاوت است:

Ecoleasing یک مزیت عمده دارد: سازگاری با محیط زیست نسبت به روش های دیگر. این بدان معناست که مواد کمتری هدر می رود و می توان از آن مجددا استفاده کرد. یکی از مزایای ecoleasing این است که سازنده می تواند دستگاه های جدیدی را با قیمت پایین تر بسازد، به این معنی که آنها برای مشتری مقرون به صرفه تر هستند.