Kalkulator CAPM

Model wyceny aktywów kapitałowych (CAPM) jest wykorzystywany w finansach w celu wyjaśnienia związku między oczekiwanym zwrotem a ryzykiem bezpieczeństwa. Kalkulator modelu wyceny aktywów kapitałowych (CAPM) może być wykorzystany do obliczenia oczekiwanego zwrotu z papieru wartościowego. Wykorzystuje beta akcji, zwrot rynkowy i stopę wolną od ryzyka.

Model wyceny aktywów kapitałowych (CAPM) opisuje związek między ryzykiem systematycznym a oczekiwanym zwrotem z aktywów, zwłaszcza z akcji.1 Model CAPM jest wykorzystywany w finansach do wyceny ryzykownych papierów wartościowych i generowania oczekiwanych zwrotów z aktywów, biorąc pod uwagę ich koszt kapitału i ryzyko.

Inwestorzy oczekują, że otrzymają rekompensatę za ryzyko i wartość pieniądza. Stopa wolna od ryzyka jest częścią formuły CAPM. Uwzględnia wartość czasu. Inwestor podejmuje dodatkowe ryzyko wykorzystując pozostałe składniki formuły CAPM.

Wartość beta potencjalnych inwestycji jest miarą tego, jak ryzykowna będzie inwestycja dla portfela podobnego do rynku. Beta większa niż jeden wskazuje, że akcje są bardziej ryzykowne niż rynek. Zakłada się, że akcje o wartości beta niższej niż jeden zmniejszają ryzyko portfela.

Premia rynkowa to oczekiwany zwrot z rynku, który przekracza stopę wolną od ryzyka. Jest to mnożone przez beta akcji. Następnie dodawane są premia za ryzyko rynkowe i beta akcji. Powinno to zapewnić inwestorom wymagane zwroty i stopy dyskontowe, które mogą wykorzystać do określenia wartości aktywów.

Formuła CAPM ocenia, czy wartość ryzyka i czasu akcji są porównywalne z ich oczekiwanym zwrotem.

Formuła CAPM opiera się na kilku założeniach, które okazały się fałszywe. Współczesną teorię finansową opierają się na dwóch założeniach: po pierwsze, że rynki papierów wartościowych są wysoce konkurencyjne i wydajne (to znaczy informacje o spółkach są szybko i powszechnie dostępne i przyswajane), a po drugie, że rynki te są zdominowane przez racjonalnych, niechętnych do ryzyka inwestorów, którzy dążą do maksimum satysfakcję z inwestycji.

Mimo tych problemów formuła CAPM jest nadal szeroko stosowana. Jest prosty i umożliwia łatwe porównanie opcji inwestycyjnych.

Beta jest uwzględniona we wzorze, ponieważ zakłada, że zmienność cen akcji może być wykorzystana do pomiaru ryzyka. Ruchy cen w obu kierunkach nie są równie niebezpieczne. Ponieważ zwroty z akcji (i związane z nimi ryzyko) nie są ogólnie rozłożone, okres wsteczny używany do określenia zmienności akcji nie jest standardowy.

CAPM zakłada, że stopa procentowa wolna od ryzyka nie zmieni się w okresie dyskontowania. W poprzednim przykładzie oprocentowanie amerykańskich obligacji skarbowych wzrosło do 5% lub 6 w okresie 10 lat. Wzrost stopy wolnej od ryzyka może również zwiększyć koszt kapitału i spowodować wzrost cen akcji.

Portfel rynkowy używany do obliczenia premii za ryzyko rynkowe jest wartością teoretyczną i nie może być kupowany ani inwestowany jako opcja na akcje. Inwestorzy będą przez większość czasu zastępować rynek głównym indeksem giełdowym, takim jak S&P 500. To jest niedoskonałe porównanie.

Założenie CAPM, że przyszłe przepływy pieniężne można łatwo przewidzieć do dyskontowania, jest jego najpoważniejszą wadą. CAPM nie byłby potrzebny, gdyby inwestor mógł dokładnie przewidzieć przyszły zwrot z akcji.

Pomóc ma umiejętność zarządzania ryzykiem przez inwestora za pomocą CAPM podczas budowania portfela. Poniższy wykres pokazuje, w jaki sposób inwestor może wykorzystać CAPM w celu optymalizacji względnego ryzyka zwrotu swojego portfela.

Ten wykres ilustruje, jak wyższe oczekiwane zwroty (oś y) wymagają większego ryzyka (oś x). Nowoczesna teoria portfela stwierdza, że portfele ze stopą wolną od ryzyka będą miały wyższy oczekiwany zwrot. Portfel zgodny z linią rynku kapitałowego jest lepszy od każdego innego portfela. Jednak w pewnym momencie możliwe jest skonstruowanie teoretycznego portfela przy użyciu CML, który ma najwyższy zwrot z podjętego ryzyka.

Chociaż CML i efektywna granica są pojęciami trudnymi do zrozumienia, ilustrują ważną koncepcję dla inwestorów: inwestorzy muszą dokonać wyboru między wyższym zwrotem a większym ryzykiem. Trudno jest zbudować portfolio, które spełnia CML. Inwestorzy są bardziej skłonni do podejmowania zbyt dużego ryzyka w celu uzyskania dodatkowych zwrotów.

Poniższy wykres przedstawia dwa portfele, które zostały zaprojektowane tak, aby podążać za granicą efektywności. Oczekuje się, że portfel A zwróci 8% rocznie i ma 10% poziom ryzyka lub odchylenie standardowe. Portfel B zwróci 10% rocznie, ale ma odchylenie standardowe 16%. Ryzyko portfela B wzrosło szybciej niż oczekiwane zwroty.

Granica efektywna zakłada te same założenia co CAPM i można ją obliczyć tylko teoretycznie. Portfel, który istniał na granicy efektywnej, zapewniłby najwyższy zwrot z podejmowanego ryzyka. Niemożliwe jest przewidzenie przyszłych zwrotów, więc niemożliwe jest, aby portfel znajdował się na granicy efektywności.

CAPM to kompromis między zwrotem a ryzykiem. Jednak wykres granicy efektywnej można zmodyfikować, aby pokazać kompromis dla poszczególnych aktywów. Poniższy wykres pokazuje, że CML została przemianowana na Security Market Line. Zamiast oczekiwanego ryzyka pokazanego na osi x, używana jest beta akcji. Ilustracja pokazuje, że beta rośnie od jednego do dwóch, a oczekiwany zwrot również wzrasta.

CAPM, SML i SML ustanawiają powiązanie między poziomem beta akcji a oczekiwanym ryzykiem. Wyższe beta oznacza większe ryzyko, ale portfele akcji o wysokiej beta mogą istnieć na CML, gdzie ten kompromis jest akceptowalny.

Te założenia dotyczące beta i uczestników rynku zmniejszają wartość tych modeli. Beta nie uwzględnia względnego ryzyka akcji, które są bardziej zmienne niż rynek i charakteryzują się większą częstotliwością szoków spadkowych w porównaniu z innymi akcjami o podobnej wartości beta, ale które doświadczają mniejszych spadków cen.

Może wydawać się trudne, aby zobaczyć, w jaki sposób CAPM może być użyteczny, biorąc pod uwagę krytykę i założenia, na których się opiera przy konstruowaniu portfela. CAPM może nadal być przydatny w ocenie przyszłych oczekiwań i porównywaniu ich.

Wyobraź sobie doradcę proponującego dodanie akcji do portfela po 100 USD za akcję. Aby uzasadnić cenę, doradca stosuje CAPM z 13% stopą dyskontową. Te informacje mogą być porównane przez menedżera inwestycyjnego doradcy z wynikami firmy w przeszłości i innymi partnerami, aby określić, czy 13% jest uzasadnione.

Zastanów się: wyniki grupy porównawczej w ciągu ostatnich kilku lat były nieco lepsze niż 10%, podczas gdy akcje konsekwentnie osiągały gorsze wyniki, osiągając jedynie 9% zwrotów. Zarządzający inwestycjami nie powinien akceptować rekomendacji doradcy bez uzasadnienia dla wyższego oczekiwanego zwrotu.

Inwestorzy mogą również korzystać z pojęć, takich jak efektywna granica i CAPM, aby ocenić swój portfel lub indywidualne wyniki akcji w porównaniu z resztą. Jako przykład załóżmy, że portfel inwestora zwracał 10% rocznie w ciągu ostatnich trzech lat. Zakłada się jednak, że odchylenie standardowe (ryzyko) wynosi 10%. Średnie rynkowe zwróciły 10% w ciągu ostatnich trzech lat, przy poziomie ryzyka 8%.

Ta obserwacja może zostać wykorzystana przez inwestora do przeglądu swojego portfela i ustalenia, które pakiety akcji nie znajdują się na SML. To może pomóc wyjaśnić, dlaczego portfel inwestora nie jest zgodny z CML. Inwestorzy mogą identyfikować pozycje, które nieproporcjonalnie wpływają na zwroty lub zwiększają ryzyko w portfelu i wprowadzać korekty w celu zwiększenia zwrotów.

Aby określić wartość godziwą papieru wartościowego, CAPM stosuje zasady Nowoczesnej Teorii Portfela. Opiera się na założeniach dotyczących zachowań inwestorów, dystrybucji ryzyka i zwrotu oraz podstaw rynkowych. Te założenia nie są zgodne z rzeczywistością. Podstawowe koncepcje CAPM i efektywna granica, jaką tworzy, mogą pomóc inwestorom lepiej zrozumieć związek między oczekiwaną nagrodą a ryzykiem, aby mogli podejmować lepsze decyzje podczas dodawania papierów wartościowych do swojego portfela.